Distillaten en likeuren
Alcoholische dranken kunnen op veel manieren worden ingedeeld. Er zijn distillaten en likeuren. De benaming is meestal gebaseerd op de herkomst en de gebruikte grondstof. Vaak zijn namen historisch en door taalverschillen heel misleidend of toch op zijn minst erg onduidelijk. Het is daarom het best om naar grondstof en manier van produceren in te delen. Wettelijk zijn de benamingen door de Europese wetgeving bepaald. De recente Europese verordening geeft alle informatie.
Alcohol is een middel, niet het doelHet gaat bij de productie van distillaten niet om de alcohol maar om het aroma. Behalve bij ordinaire wodka bijvoorbeeld die juist zo min mogelijk aroma moet hebben. Alcohol is als aromadrager natuurlijk wel een essentieel onderdeel.
De oorsprong van het aromaWanneer we distillaten willen indelen is de wellicht belangrijkste splitsing deze op basis van de oorsprong van het aroma. Is het aroma afkomstig van de basisgrondstof of werd het aroma toegevoegd. Zo hebben fruitdistillaten het aroma van het fruit dat als grondstof werd gebruikt. Andere dranken hebben een aan de alcohol toegevoegd aroma.
We hebben dus drie soorten distillaten:
En waarom geen whisky?
|
Fruit is al eeuwen de grondstofHet distilleren van alcohol vindt zijn oorsprong in een ver verleden in het distilleren van wijn. Snel werd ook ander fruit gebruikt en later, nadat men het brouwen onder de knie had gekregen en onze wijngaarden waren verdwenen, kon men graan gebruiken. Graan werd later vervangen door melasse, een afvalproduct van de suikerfabrieken, dat het mogelijk maakte om gemakkelijk en goedkoop alcohol te maken. Veel van onze hedendaagse jenever bestaat voor een groot deel, of zelfs volledig, uit deze 'van landbouwproducten'. Fruit blijft echter de belangrijkste grondstof voor kwaliteitsdistillaten.
Stokerijen |
