Fruit eau-de-vie

Fruit vormt al vele eeuwen de basis voor mooie distillaten. Denk maar aan Calvados, Poire Williams, Kirsch, pruimendistillaten en nog vele andere. Vrijwel alle fruitstreken in Europa zijn dan ook belangrijke producenten van Eau-de-vie. Behalve bij ons. Wij produceren veel en goed fruit dat helaas economisch steeds minder interessant is geworden. De fruitteelt verkeert al vele jaren in grote problemen. Het is dus de hoogste tijd om de mogelijkheden van de productie van Eau-de-vie serieus te onderzoeken.
Areaal een dominante variëteit
Het appelareaal bedraagt 5.234 hectare, tegenover 5.348 vorig seizoen. Het areaal peren is andermaal gestegen van 10.450 hectare in 2021/2022 tot 10.565 nu. jonagold is met meer dan 2.000 hectare de dominante appelsoort, terwijl conference met bijna negentig procent van het perenareaal de belangrijkste soort is.

Wat we nodig hebben zijn andere variëteiten, en niet meer van hetzelfde. Er zijn heel interessante variëteiten van zowel appelen als peren. Denk maar aan Poire William of goudrenetten die fantastische grondstof voor distilleerderijen zijn. Maar ook voor bijvoorbeeld pruimen is er een interessante markt.
Plukken bijna net zo duur als opbrengst
Er zijn veel appelen van tweede keus die naar de industrie gaan voor verwerking. Momenteel ligt de prijs voor deze industrieappelen rond de 10 cent. “Daarmee kunnen we zeker niet uit de kosten geraken. Alleen al de pluk kost 8 tot 10 cent en dan hebben we het nog niet eens over de opslag en het sorteren.”
Bij fruit is het een absolute must om de splitsing van kop-middenloop-staart te kunnen doen aan de hand van ruiken en proeven. Heel belangrijke aroma's zitten enkel heel kort achter de kop en kort voor de staart. ​Men moet infracties opvangen en dan kan men pas beslissen wat wel en wat niet mee in de middenloop gaat.

Grondstof is aanwezig

We hebben in onze streken fruit in overvloed. Meer fruit dan wat we kunnen verkopen, helaas. Wat doen we met deze overschotten? Die worden vernietigd. Een in deze tijd niet meer verdedigbare voedselverspilling. Hier kan het distilleren van fruit een interessante bestemming zijn voor deze overschotten. 
Foto
De nieuwe accijnswetgeving is tot stand gekomen zonder de ambachtelijke klein- en fruitdistillateurs hierin te betrekken. Ook in het overleg dat naar aanleiding van de problemen op gang kwam zijn de ambachtelijke klein- en fruitdistillateurs niet vertegenwoordigd. Terwijl de grote stokerijen, die de opkomst van de ambachtelijke distilleerderijen natuurlijk graag een halt toeroepen, dat wel zijn. Daarom moet er gelobbyd worden. Voor het stoken van fruit eau de vie is het absoluut nodig om op zijn minst de fijnstook 'open' te kunnen doen. De eau de vie producenten die momenteel onder het statuut likeurfabriek de fijnstook kunnen doen hebben hier alle belang bij. Zij zullen anders in de toekomst ook hun ketels moeten 'sluiten'.
In 2022 werden 15% van de appelen niet geoogst. Dat moet beter kunnen. Distilleren kan een deel van de oplossing zijn.
Oude rassen en fruit van hoogstamboomgaarden zijn het beste fruit om eau de vie van te stoken.
Maar ook het meest geteelde fruit is interessant.

Experimenteren