Ethylcarbamaat

Ethylcarbamaat is een giftige stof die kan ontstaan in distillaten van steenfruit zoals kersen, pruimen en abrikozen. Het ontstaan ervan is nog niet zolang duidelijk begrepen, maar inmiddels zijn alle processen bekend en zijn er wettelijke limieten vastgesteld.  

Ethylcarbamaat of urethaan is een organische verbinding, behorende tot de groep van de carbamaten, met als brutoformule C3H7NO2. Het komt voor als kleurloze en bijna reukloze kristallen of als een wit korrelachtig poeder. Structureel gezien is ethylcarbamaat een ester van het onstabiele carbaminezuur.

Ook het FAVV controleert op de aanwezigheid. Het product mag niet te veel er van bevatten.

Ontstaan

De laatste jaren is er veel onderzoek gebeurd naar EC. Hierdoor beschikken we nu over voldoende inzicht in het ontstaan en kennen we de technieken hoe we het ontstaan ervan kunnen voorkomen of verwijderen. Ook kunnen we ter controle het uiteindelijke product controleren door de eventuele aanwezigheid te meten.

Voorkomen

Dit wordt uitvoerig behandeld in de opleidingen.

Verwijderen

Dit wordt uitvoerig behandeld in de opleidingen.

Meten

Dit wordt uitvoerig behandeld in de opleidingen.

Richtlijnen / Limieten 

In Europa zijn er momenteel geen geharmoniseerde maximumlimieten voor EC (EFSA, 2006). Verordening (EEG) nr. 1576/89 van de Raad van 29 mei 1989 tot vaststelling van de algemene voorschriften betreffende de definitie, de aanduiding en de aanbiedingsvorm van gedistilleerde dranken bepaalt voor blauwzuur in steenvruchten brandy een maximumgehalte van 10 g/hl (equivalent aan 100 mg/l) pure alcohol (100% volume). Eenzelfde maximumgehalte werd vastgelegd in Verordening (EEG) nr. 1014/90 van de Commissie van 24 april 1990 houdende uitvoeringsbepalingen voor de definitie, de aanduiding en de aanbiedingsvorm van gedistilleerde dranken voor brandy uit droesem.  
Richtlijn 88/388/EEG van de Raad van 22 juni 19888 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der Lidstaten inzake aroma's voor gebruik in levensmiddelen en de uitgangsmaterialen voor de bereiding van die aroma’s geeft voor blauwzuur een maximumgehalte van 1 mg per % volume alcohol in alcoholhoudende dranken. Blauwzuur mag niet als zodanig aan levensmiddelen of aan aroma's worden toegevoegd, maar mag aanwezig zijn in een levensmiddel, hetzij van nature hetzij door toevoeging van aroma's bereid uit natuurlijke grondstoffen.