Wetgeving DuitslandDuitsland heeft een gunstige wetgeving voor kleine distilleerderijen. De accijnswetgeving maakt onderscheid tussen grote en kleine distillateurs, de zogenaamde 'Verschlussbrennereien' en 'Abfindungsbrennereien'.
|
|
Duitse 'Kleinbrennereien'
In Duitsland zijn er ongeveer 30.000 kleine distilleerderijen, waarvan zo een 23.000 in Zuid-Duitsland, met een productie van elk 300 liter alcohol per jaar. In deze kleine of compensatiedistilleerderijen laten jaarlijks ongeveer 200.000 personen zonder distilleerapparaat (eigenaars van stoffen), die over een eigen distilleerquotum van 50 liter alcohol/jaar beschikken, hun zelfgeproduceerde fruit tot schnaps distilleren. Het gaat meestal om kleinere landbouwbedrijven die niet-verhandelbaar fruit uit de fruitteelt en de commerciële fruitteelt verwerken, soms kleinere hoeveelheden wild fruit, produkten uit de wijnbouw, alsmede graan en aardappelen, hoofdzakelijk in fruitteelt- en wijnbouwgebieden. Van de alcohol die zij produceren, moet een deel aan de staat worden afgedragen, hetzij in natura, hetzij via belastingen. Terzelfder tijd ontvangen zij een overnamegeld dat de vaste kosten dekt.
Van het fruit dat in de distilleerderij wordt verwerkt, nemen de pitvruchten het grootste deel voor hun rekening. Het gaat om appelen en peren die niet geschikt zijn voor de verse afzet, en om overschotten. Door strooivruchten te gebruiken leveren de distilleerders een belangrijke bijdrage aan het behoud van de strooivruchten die kenmerkend zijn voor het landschap en dus voor het cultuurlandschap in Zuid-Duitsland. Naast oude ciderappelvariëteiten zoals Boskoop en Bittenfelder worden ook steeds meer dessertappelvariëteiten zoals Golden Delicious, Cox Orange, Gravensteiner, Elstar, Rubinette en andere gestampt.
Peren worden op basis van hun kenmerken onderverdeeld in ciderperen en tafelperen. De Williams-Christ peer heeft door zijn voortreffelijke aroma de grootste betekenis gekregen. De appel- of peervormige kweeperen hebben een relatief laag suikergehalte, maar worden beschouwd als een specialiteit van de distilleerderij.
Van bijna alle steenvruchten kunnen edele brandewijnen worden gemaakt. Kersen nemen het grootste deel voor hun rekening. Het meest geschikt voor distillatie zijn de soorten kersen met een hoog suikergehalte en kleine vruchten, maar de zure kersen met een lager suikergehalte leveren ook interessante brandewijn op. Pruimen van eigen bodem zijn rijker aan suiker dan pruimen en worden, samen met mirabellen en sleepruimen, graag voor distillatie gebruikt.
Met uitzondering van rozenbottels en druiven bevatten bessen vaak slechts een laag suikergehalte, zodat de alcoholopbrengst laag is. Frambozen, bramen en bosbessen worden daarom in Duitsland gebruikt voor de produktie van een "brandewijn", waarbij het fruit niet wordt vergist zoals gebruikelijk is bij "brandewijnen". De alcohol wordt in de vorm van industriële alcohol toegevoegd aan de zogenaamde "Primasprit". Een edele brandewijn, lijsterbessenbrandewijn, kan ook worden gemaakt van de zoete Moravische lijsterbes door het beslag te fermenteren.
In de wijnbouwgebieden worden druiven, wijn, wijngist en afvallen gedistilleerd.
Van het fruit dat in de distilleerderij wordt verwerkt, nemen de pitvruchten het grootste deel voor hun rekening. Het gaat om appelen en peren die niet geschikt zijn voor de verse afzet, en om overschotten. Door strooivruchten te gebruiken leveren de distilleerders een belangrijke bijdrage aan het behoud van de strooivruchten die kenmerkend zijn voor het landschap en dus voor het cultuurlandschap in Zuid-Duitsland. Naast oude ciderappelvariëteiten zoals Boskoop en Bittenfelder worden ook steeds meer dessertappelvariëteiten zoals Golden Delicious, Cox Orange, Gravensteiner, Elstar, Rubinette en andere gestampt.
Peren worden op basis van hun kenmerken onderverdeeld in ciderperen en tafelperen. De Williams-Christ peer heeft door zijn voortreffelijke aroma de grootste betekenis gekregen. De appel- of peervormige kweeperen hebben een relatief laag suikergehalte, maar worden beschouwd als een specialiteit van de distilleerderij.
Van bijna alle steenvruchten kunnen edele brandewijnen worden gemaakt. Kersen nemen het grootste deel voor hun rekening. Het meest geschikt voor distillatie zijn de soorten kersen met een hoog suikergehalte en kleine vruchten, maar de zure kersen met een lager suikergehalte leveren ook interessante brandewijn op. Pruimen van eigen bodem zijn rijker aan suiker dan pruimen en worden, samen met mirabellen en sleepruimen, graag voor distillatie gebruikt.
Met uitzondering van rozenbottels en druiven bevatten bessen vaak slechts een laag suikergehalte, zodat de alcoholopbrengst laag is. Frambozen, bramen en bosbessen worden daarom in Duitsland gebruikt voor de produktie van een "brandewijn", waarbij het fruit niet wordt vergist zoals gebruikelijk is bij "brandewijnen". De alcohol wordt in de vorm van industriële alcohol toegevoegd aan de zogenaamde "Primasprit". Een edele brandewijn, lijsterbessenbrandewijn, kan ook worden gemaakt van de zoete Moravische lijsterbes door het beslag te fermenteren.
In de wijnbouwgebieden worden druiven, wijn, wijngist en afvallen gedistilleerd.
Verschlussbrennerei ist die Bezeichnung für den Produktionsbetrieb von Spirituosen (Destillerie), dessen Brenngeräte während des Herstellungsprozesses vollständig unter zollbehördlichem Verschluss stehen.
Abfindungsbrennerei ist die Bezeichnung für einen Produktionsbetrieb von Spirituosen (Destillerie), dessen Brenngeräte während des Herstellungsprozesses nicht unter zollamtlichem Verschluss stehen.
Stoffbezitser
In Duitsland hebben 200.000 'Stoffbezitser' (mensen die grondstof voor distilleerderijen produceren, in hoofdzaak fruittelers) een eigen accijnsnummer waaronder zij door kleine distillateurs als loonstoker 50 liter 100 % vol alcohol vrij van accijnzen kunnen laten stoken. De fruitteler kan deze alcohol dan aan de distillateur verkopen of zelf op de markt brengen. Stel je dat eens voor. Ook hoogstamboomgaarden, die in Duitsland recent als cultureel erfgoed werden erkend, zijn dan weer interessant. Met 17 bomen produceer je normaal genoeg appelen voor die 50 liter alcohol vrij van accijns. (50 l 100 % vol --> 120 l distillaat --> 170 flessen van 70 cl.)
